BU BİR DEPREM ŞARKISIDIR

Aynalar sır vermez sana

Al beni yanına

Hafif bir ses

Ilık bir nefes

Bir rüya ver bana

Al beni aynına

Ey çocuk!

Işık ne kadar uzak

Yaşam ne kadar

Ekmek ne kadar

Şeker ne kadar uza sana

Ağlama

Alnını koy alnıma

Al beni yanına

İman tahtanda soğuk demir

Yüreciğin yaralıdır

Gözlerinde deniz kumu

Adına sevsinler hani

Plaj ne kadar uzak sana

Ellerini sevsinler senin

Miniminnacık

Üstünde ruhsatlı kolon

İçinde midye kabuğu

Güneş neden ayrı vuru

Gözlerimizin üstüne

Önce hep neden

Savaşı kaybedenler ölür

Dondurman dolapta çocuk

ölüm nereden gelir

düşman nereden

sütünü kim içer çocuk

ağlamak yasaksa da sana

ver elini bana

al beni yanına

sokağında bulut yok

turnalar uçmuyor

yorgun yağmur

gökler mavi değil

kuzgunlar mı ne leş başında

patilerin darmadağın

nülüferler açmasada

nekrofili had safhada

üzülme çocuk

oy değilsen bile artık

hasarın tespit altında

ne demiş şair

biz şehir ahalisi

kara şemsiyeliler

güneş, ışık, ses yok sana

umut, rüya, hayal

bir tutuş, bir okşayış yok sana

ağlamak yasaksa da

tüm uzmanlar iş başında

üzülme çocuk

elini ver bana

al beni yanına

mello mert

şello şert

bir iki üç

bir kala sünnet

çelik çömlek oyunu değil bu

şaka değil

fevkalade hayat meselesi

uyan çocuk

elini ver bana

hesabını yapalım

oranı nedir

kirişin yarıçapa