BİR AYAĞIM ELİF

 

 

 

Bir ayağım elif

Bir noktaya vurdum

Ben bu meydanda durdum

 

 

                        En uzak gezegenlerden gelip,

Önümden geçtiniz

Gençtiniz, savrulur saçlarınız rüzgarda asi,

Kiminiz umutsuz, bedbin bırakmış bahsi

Yorgun, bitkin kiminiz, bedbaht , hakir ve ezilmiştiniz.

Önümden eğilip geçtiniz

Zaman, rüzigar ve nisan sabahlarıyla

Dik açılı kırık çizgiliydiniz

 

                        ( VE SİZ ASLINDA HATALI – TASHİHSİZ BİR DİZGİYDİNİZ)

 

                        Ben bu meydanda durdum ulan

                        Eliftir o,

Ayağımı bir noktaya vurdum;

Geri dönüşünüzü

            Gözlerimle gördüm.

En uzak gezegenlerden gelip

Önümden geçtiniz

Uçarı düğün alayı sarhoşluğunuzla,

                                   Yaşlanmıştınız.

Dik başlı, ukala, iki yüzlü, merhametsizdiniz

Evet bunlar sizdiniz.

 

            Zaman, rüzigar ve nisan sabahlarını

            Ve mağrur ölümleri

            Solgun, flu , dalgın nüanslarda

            Duydum paraya çevirmiştiniz.

            Evet bunlar sizdiniz.

 

Beni görmediniz

Önümden geçip gittiniz

 

Bu meydanda durdum

Hepinizi gördüm

Önümden geçtiniz baylar

Dalgın, dikkatsizdiniz

ABAYLAR BİR ELEİFİ EZDİNİZ     .

 

            Saçlarınız yoktu ama,

            Hava da rüzigarsızdı zaten.

 

Not: elif allahın ilk harfidir. Düzdür. Doğrudur. Yunus’un taptuk emre türbesins hiç eğri odun sokmamasını simgeler

 

Nokta: kozmik evren çarkının merkezidir.  Kararlı bir kişilik, yanar döner olamamayı, iki de sağa sola yalpalamamayı simgeler.